خبرگزاری آسوشیتدپرس 26 سپتامبر 2012 (5 مهر) در مقاله‌ای به تحولات سوریه پرداخت و نوشت: بان‌کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل از جامعه بین‌الملل خواست جنگ در سوریه متوقف شود و آن را «فاجعه‌ای منطقه‌ای و دارای پیامدهای جهانی» توصیف کرد. باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا نیز در مقابل به حمایت از سوری‌ها برای سرنگونی بشار اسد متعهد شد و وی را دیکتاتوری توصیف کرد که مردم خود را می‌کشد. بان‌کی‌مون در مورد بحران سوریه تأکید کرد: «ما باید خشونت و جریان انتقال تسلیحات را به دو طرف، متوقف کنیم و هر چه زودتر انتقال قدرت در سوریه را آغاز کنیم.» در حالی‌که اوباما خواستار پایان خشونت نشد. باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا، گفت: «ما به همراه هم باید در کنار سوری‌هایی بایستیم که دیدگاهی متفاوت دارند، سوریه‌ای متحد و با مشارکت فراگیر؛ جایی که کودکان از دولت خود وحشت نکنند و تمام سوری‌ها در نحوه حکومت‌داری نقش داشته باشند؛ سنی‌ها و علوی‌ها، کردها و مسیحی‌ها.»
در ادامه مقاله آمده است: بان‌کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل، اوضاع سوریه را وخیم خواند و گفت این کشمکش، جدی و تهدیدی فزاینده علیه صلح و امنیت بین‌المللی است که مستلزم توجه شورای امنیت سازمان ملل است که البته اختلافات شدیدی دارند. روسیه و چین سه قطعنامه مورد حمایت غرب علیه سوریه را وتو کرده‌اند. هدف از این قطعنامه‌ها ترغیب بشار اسد به پایان خشونت و ورود به گفت‌وگوها برای انتقال قدرت بود. این وضعیت، سازمان ملل (به‌عنوان قدرتمندترین نهاد بین‌المللی) را فلج کرده است و برخی دیپلمات‌ها می‌گویند اوضاع کنونی سوریه بدترین بحران از زمان تنش روابط آمریکا و شوروی در دوره جنگ سرد است. رئیس‌جمهور برزیل نیز در مورد بحران سوریه گفت: «برای بحران سوریه راه‌حل نظامی وجود ندارد. دیپلماسی و گفت‌وگو دقیقاً بهترین گزینه ما نیست.»
در پایان مقاله آمده است: امیر قطر نیز در مورد بحران سوریه گفت: «کشورهای عربی باید مطابق وظایف ملی، بشردوستانه، سیاسی و نظامی خود مداخله کنند و به‌منظور تضمین انتقال آرام قدرت در سوریه خونریزی‌ها باید متوقف شود.» وی از مداخله نیروهای عربی در لبنان در اواسط دهه 1970 به‌منظور توقف جنگ داخلی سخن گفت و آن را «گامی مؤثر و مفید» توصیف کرد. امیر قطر اظهار داشت:‌ «می‌دانم یک موضوع قطعی است... اینکه رژیم سوریه دیگر در میان ما در آینده جایی ندارد.» وی از سازمان ملل خواست از «مناطق آزادشده» در سوریه حفاظت کند و کمک بشردوستانه به آوارگان را تضمین کند.

تحلیل‌ها: کسانی که در متن فوق از آن‌ها درباره سوریه نقل‌هایی آورده شده، خودشان از عوامل مشکل‌آفرین و کاملاً مسئله‌دار هستند و تا زمانی که مسئله خودشان را حل نکردند، برای ورود به موضوع سوریه صلاحیت ندارند. بان‌کی‌مون از انتقال قدرت در سوریه می‌گوید بدون اینکه مشخص کند حق چنین اظهارنظری را از کجا آورده است. اوباما از حکومتی سخن می‌گوید که همه اقوام و مذاهب سنی در سوریه در آن نقش داشته باشند، در حالی‌که دولت سوریه در بیشتر حوزه‌ها همین‌گونه بود؛ اما مداخلات آن‌ها همه چیز را به هم ریخت و باعث جنایت‌آفرینی شد. امیر قطر هم ابتدا اعلام کند چگونه در قطر به قدرت رسیده و قطر مطابق با کدام یک از ساختارهای مشروع حکومتی اداره می‌شود که این‌گونه درباره سوریه سخن می‌گوید.